Autor: Duszpasterstwo

SZCZEGÓŁY ZOSTAŁY WYSŁANE DO ZAINTERESOWANYCH PRZEWODNIKÓW NA SKRZYNKI E-MAIL

P.T. Drodzy Przewodnicy turystyczni, Piloci wycieczek, Organizatorzy turystyki i wszyscy zainteresowani.

Duszpasterstwo Turystyczne Archidiecezji Przemyskiej uprzejmie informuje, że zbliża się termin wygaśnięcia uprawnień do oprowadzania po obiektach sakralnych (30 kwietnia 2022 r.)

Podczas XXXVIII Ogólnopolskiej Pielgrzymki Przewodników Turystycznych na Jasną Górę w dniach 12-13 marca 2022 r. odbyło się spotkanie Księży Duszpasterzy Turystyki z Ks. Biskupem Krzysztofem Zadarko – delegatem Episkopatu Polski do spraw ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek, Ks. Arturem Świeżym – Krajowym Duszpasterzem Turystyki oraz Ks. Prof. dr hab. Maciejem Ostrowskim – Sekretarzem.

Ks. Biskup Krzysztof Zadarko jednoznacznie podkreślił konieczność kontynuowania szkoleń na uzyskanie licencji do oprowadzania po obiektach sakralnych.

Od ubiegłego roku pojawiły się nowe wyzwania w tej dziedzinie którym trzeba sprostać dla samych przewodników, oprowadzanych grup i obiektów sakralnych.

Wobec niezwykle napiętej sytuacji wojennej na Ukrainie (niektórzy Przewodnicy są bezpośrednio zaangażowani w pomoc uchodźcom), a nadto wobec zaplanowanych wcześniej w niektórych środowiskach różnych szkoleń przed nowym sezonem, rosnących kosztów przejazdów itp. pozostaje, wzorem ubiegłego roku, jedyna możliwość przeprowadzenia dla wszystkich Przewodników i Osób zainteresowanych szkolenia na uzyskanie lub na przedłużenie uprawnień do prowadzania po obiektach sakralnych w formie szkolenia ON-LINE w sobotę 2 kwietnia 2022 r. o godz. 10:00 – I grupa oraz o godz. 12:00 – II grupa.

PROŚBĘ O ZAŁĄCZNIKI PROSZĘ WYSŁAĆ NA ADRES E_MAIL turystyka@przemyska.pl

1. Warunkiem wzięcia udziału w szkoleniu w celu uzyskania lub przedłużenia licencji do oprowadzania po obiektach sakralnych jest wysłanie drogą elektroniczną uzupełnionej karty zgłoszenia na szkolenie oraz – po zapoznaniu się z klauzulą informacyjną – wyrażenie w formie e-mail zgody na przetwarzanie Pana/Pani danych osobowych. Wzór zgody oraz klauzulę informacyjną przesyłam w załączniku.
2. W e-mail zwrotnym na adres turystyka@przemyska.pl z tematem INDYWIDUALNIE proszę przesłać:

1) kartę zgłoszenia ze zgodą na przetwarzanie danych osobowych.

2) formułę e-mail zwrotnego „Czcigodny Księże, po zapoznaniu się…”

3) skan zdjęcia legitymacyjnego (osoby biorące udział w szkoleniu po raz pierwszy).

3. ZGŁOSZENIA SĄ PRZYJMOWANE DO PRZYJMOWANE DO ŚRODY 30 MARCA 2022 R.
4. Uczestnikom szkolenia, którzy prześlą Kartę zgłoszenia, podpisaną Zgodę na przetwarzanie danych osobowych i e-mail zwrotny z odpowiednią treścią zostanie odesłany link do szkolenia i szczegóły instalacji ZOOM.
5. Ze względu na ograniczenia bezpłatnego pakietu w ZOOM w jednej turze szkolenia może brać udział 100 uczestników i szkolenie odbędzie się w 2 częściach po 40 minut.

z modlitwą i przewodnickim pozdrowieniem

Ks. Piotr Bartnik

Duszpasterstwo Turystyczne Archidiecezji Przemyskiej

Pielgrzymując, wędrując, zwiedzając Archidiecezję Przemyską i obecną Diecezję Rzeszowską szukaj śladów św. Józefa Sebastiana Pelczar. Módl się do Najświętszego Serca Jezusowego, módl się za przyczyną św. Józefa Sebastiana.

Józef Sebastian Pelczar urodził się 17 stycznia 1842 roku w Korczynie w diecezji przemyskiej. Wychowany w atmosferze religijnej, wstąpił do Seminarium Duchownego i w roku 1864 przyjął święcenia kapłańskie. Po studiach odbytych w Rzymie był prefektem i profesorem w Przemyskim Seminarium Duchownym, a w latach 1877-1899 profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Odznaczał się gorliwością i szczególnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu, do Bożego Serca i Najświętszej Maryi Panny, co wyrażał w swej pracy kaznodziejskiej i pisarskiej. Przejęty troską o dziewczęta zagrożone moralnie, o chorych i ubogich, założył w Krakowie w 1894 roku Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. W roku 1899 został biskupem pomocniczym, a w 1900 ordynariuszem diecezji przemyskiej. Po dwudziestu pięciu latach gorliwej posługi biskupiej zmarł w opinii świętości 28 marca 1924 roku.
Papież Jan Paweł II w 2 czerwca 1991 r. w Rzeszowie zaliczył Go w poczet błogosławionych, a 18 maja 2003 roku w Rzymie ogłosił Go świętym Kościoła Powszechnego.

Modlitwa: Wszechmogący, wieczny Boże, z Twojego natchnienia święty Józef Sebastian, biskup, słowem, pismem i przykładem uczył dróg sprawiedliwości, dozwól przez jego wstawiennictwo, abyśmy nieustannie wzrastali w poznaniu i miłowaniu Ciebie. Przez naszego Pana…

Z nauczania św. Józefa Sebastiana Pelczara

„Spowiedź jest współdziałaniem duszy z Bogiem. Z jednej strony jest to bezpośrednie działanie Stwórcy na stworzenie, z drugiej zaś aktem wiary, czci, upokorzenia się i żalu, jaki stworzenie składa swemu Stwórcy. Do tej współpracy z Bogiem w Sakramencie Pokuty człowiek musi się przygotować przez rachunek sumienia.”

 

„Jeżeli chcesz być prawdziwym chrześcijaninem, kieruj się zawsze duchem wiary; niech wiara przeniknie na wskroś wszystkie objawy twojego życia. Pragnij tego, co do Boga prowadzi, myśl o Bogu, tęsknij za Bogiem, podnoś się w modlitwie do Boga i staraj się Go widzieć w stworzeniach, natomiast odrywaj swoje serce od stworzeń.”

 

„Robiąc rachunek sumienia proś Boga, by promień Jego łaski oświetlił najskrytsze nawet zakamarki serca. Aby zaś łatwiej odkryć przed spowiedzią swe grzechy, odbywaj pilnie codzienny rachunek sumienia.”

Ks. Łukasz Jastrzębski, „Droga św. Łotra do archidiecezji przemyskiej”

Koniec marca to w kalendarzu liturgicznym archidiecezji przemyskiej wspomnienie św. Łotra, jej patrona. Od wieków święty ten i nasza archidiecezja są ze sobą złączeni. Warto zatem zapoznać się z historią kultu św. Dyzmy na naszych ziemiach.

„Zaszczyca się Diecezja Nasza Przemyska od dawnych i pamięcią ludzkich przechodzących czasów, Pryncypalnym Patronem Walentym Świętym Kapłanem i Męczennikiem, lecz iż wielu świętych opieka i obrona mocniejsza i ważniejsza jest, z tej racji usłyszeliśmy i odebrali wielu diecezjan naszych usilne pragnienia i pobożne pożądania, aby mogli mieć i drugiego Patrona i Opiekuna obywateli diecezji, do przyrzeczonego Świętego Walentego Kapłana i Męczennika przydanego i przyłączonego, to jest Świętego Dyzmę Łotra dobrego pokutującego, konających i miłosierdzia Bożego żebrzących osobliwego także Patrona.” (Processus pro electione S. Patroni Dioecesis, 10 III 1755, Archiwum Archidiecezjalne w Przemyślu, Kurendy 1742-1760).

Godny patron

Przytoczone wyżej słowa bp. Wacława Hieronima Sierakowskiego z 10 marca 1755 r., wyjęte z Procesu o wybór patrona diecezji, można uznać za początek starań o to, aby św. Dobry Łotr patronował ówczesnej diecezji przemyskiej. „Godna to rzecz jest mieć tak zacnego Świętego, a zwłaszcza pokutującego Patrona, który jako pierwszy do Królestwa Niebieskiego został wybrany i wezwany” – argumentował bp Sierakowski.

Po Soborze Watykańskim II i reformie kalendarza liturgicznego wspomnienie Świętego Łotra w archidiecezji przemyskiej zostało przeniesione na 26 marca.

26 sierpnia 1758 r. Święta Kongregacja Rytów przychyliła się do prośby przemyskiego biskupa i ustanowiła wspomnienie liturgiczne św. Łotra jako drugorzędnego patrona diecezji (patronus minus principalis). Wspomnienie w kalendarzu liturgicznym zostało zapisane „na niedzielę między oktawą Wniebowstąpienia Pańskiego”.

Bp Sierakowski w liście z 5 kwietnia 1759 r. obwieścił wiernym diecezji przemyskiej decyzję Stolicy Apostolskiej. Pisał: „Macie tedy najmilsze w Bogu owieczki, a w Świętym waszym Patronie Dyźmie, Łotrze Dobrym i pokutującym wzór łaski i miłosierdzie Bożego; macie grzesznicy przykład cudownego nawrócenia do Boga; macie desperaci zwierciadło mocnej nadziei do zbawienia, strapieni pociechę, upadli podporę, macie w nim wszyscy lekarza lekkiego konania, patrona szczęśliwej i dobrej śmierci” (Proces obwieszczający święto Świętego Dyzmy Łotra pokutującego, 5 IV 1759, Archiwum Archidiecezjalne w Przemyślu, Kurendy 1742-1760). Od tego momentu diecezja przemyska „oficjalnie” mogła cieszyć się nowym patronem.

Kult Dobrego Łotra

Kult św. Łotra na terenie diecezji przemyskiej przechodził różne koleje losu. Warto wspomnieć, że po Soborze Watykańskim II i reformie kalendarza liturgicznego wspomnienie to zostało przeniesione na 26 marca, a w kolejnych latach całkowicie wykreślone z kalendarza liturgicznego dla diecezji polskich. Po usilnych staraniach abp. Józefa Michalika oraz abp. Adama Szala, 8 sierpnia 2017 r., archidiecezja przemyska na nowo otrzymała pozwolenie na wpisanie św. Łotra do swojego kalendarza liturgicznego w randze „wspomnienia dowolnego”. I tak św. Łotr „powrócił” do liturgii na terenie diecezji.

Ten wielki patron, jak czytamy w homilii św. Jana Chryzostoma, od samego Pana Jezusa usłyszał słowa pełne miłosierdzia, nadziei i obietnicy życia wiecznego. To Chrystus z wysokości krzyża „pociągnął ku sobie duszę złoczyńcy twardszą od skały, przywrócił mu dobre imię i rzekł do niego: Dzisiaj ze Mną będziesz w raju” (św. Jan Chryzostom, Homilia 1, O krzyżu i łotrze, Liturgia Godzin, t. II, s. 1326-1327).

Droga paschalna

Dla wierzących w Chrystusa, a szczególnie dla wszystkich wiernych archidiecezji przemyskiej, św. Dobry Łotr jest szczególnym orędownikiem. Krzyż, który dla pogan był zgorszeniem, jemu przyniósł zbawienie. Dobry Łotr w ostatniej godzinie swego życia zwrócił się ku Chrystusowi: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa” (Łk 23, 42). Zanim jednak wypowiedział te słowa, uznał niewinność Chrystusa, okazał skruchę, żałował, zwrócił się w modlitwie do Ukrzyżowanego, a przede wszystkim wyznał wiarę w Niego. To droga każdego ucznia Chrystusa, droga paschalna, droga, która na końcu ziemskiego życia pozwala usłyszeć słowa samego Pana: „Dziś będziesz ze Mną w raju” (Łk 23, 43). W tym kontekście warto przytoczyć raz jeszcze słowa bp. Sierakowskiego: „Ten Święty Patron w jednej godzinie wielkim Świętym został. Od samego Zbawiciela wiszącego na Krzyżu kanonizowany: Dziś ze Mną będziesz w raju”.

Archidiecezja przemyska na nowo otrzymała pozwolenie na wpisanie Świętego Łotra do swojego kalendarza liturgicznego.

Wspomnienie św. Dobrego Łotra, które przypada w okresie Wielkiego Postu, jeszcze bardziej uświadamia, że jest to czas upragniony, czas zbawienia, tak jak ostatnia godzina Naszego Patrona. Módlmy się zatem słowami kolekty z jego wspomnienia: „Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty przywracasz sprawiedliwość grzesznikom, pokornie Cię błagamy, skłoń nas do prawdziwej pokuty, jak Jednorodzony Syn Twój łaskawym wejrzeniem skruszył św. Łotra i daj nam wieczną chwałę, jaką mu obiecał”.

źródło: Niedziela przemyska 12/2021, str. VI, https://m.niedziela.pl/artykul/152761/nd/Droga-sw-Lotra-do-archidiecezji

WAŻNA INFORMACJA: Parafia Rzymskokatolicka pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Sanktuarium Matki Nowego Życia w Zagórzu, chociaż obraz tytułowy w ołtarzu głównym przedstawia scenę Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie.

Zagórska Pani podaj nam dłoń,
Bądź zawsze z nami, od złego chroń
Gwiazdą przewodnią w ciemności bądź,
Matko, Królowo, Ty nami rządź!

Kult cudownego Obrazu Matki Bożej Zagórskiej –
Matki Nowego Życia

Od początków swojej historii był Zagórz związany z osobą Matki Bożej, trudno niemal pisać czy mówić o tej miejscowości, nie myśląc o niej przede wszystkim jako o ośrodku kultu maryjnego, który trwa tu nieprzerwanie już ponad 600 lat. Nie było tu jeszcze wsi, nie mówiąc już o jakiejś organizacji miejskiej (na tę ostatnią przyszedł czas dopiero w latach 70. minionego wieku), a już wierni pielgrzymowali do kaplicy, kryjącej cudowny obraz Matki Bożej.

Cudowny obraz Zwiastowania, znajdujący się w kościele parafialnym w Starym Zagórzu to dzieło późnogotyckie, prawdopodobnie z początku drugiej ćwierci XVI wieku. Namalowany został na desce lipowej temperą na zaprawie kredowej i ma wymiary 121 x 146 cm. Przedstawia scenę Zwiastowania, utrzymaną w charakterystycznym dla epoki stylu*, z licznymi elementami ikonicznymi. Archanioł Gabriel z purpurowymi skrzydłami, w bogato zdobionych szatach, podtrzymywanych przez pazia, zwraca się do Maryi. Trzyma on w ręku szarfę z gotyzującym napisem. Nad czołem anioła widać krzyż. Postać Matki Boskiej umieszczona została w prawej części obrazu, przy klęczniku z książką. Maryja rozchyla dłonie w charakterystycznym, pokornym geście, a nad Jej głową dwa aniołki podtrzymują bogatą, ozdobną koronę. Interesująca jest postać Boga Ojca, który wysyła do Maryi Dzieciątko po drodze z promieni. Tło obrazu stanowi parawan z rytym motywem roślinnym. Obraz był w ciągu ubiegłych wieków kilkakrotnie restaurowany i przemalowywany, nie zawsze zresztą z zachowaniem należytej pieczołowitości konserwatorskiej, pozostaje jednak nie tylko obiektem żywego kultu, ale też cennym zabytkiem szesnastowiecznego malarstwa religijnego. Nie wartość artystyczna bowiem, choć i ta jest ważka, stanowi o jego wyjątkowości.

* Obraz Zwiastowania, wykonany przez mistrza ze szkoły prymitywistów w Savoie (XV w.) skomponowany jest niemal identycznie jak obraz zagórski. Maryja przedstawiona została przy klęczniku (niższym w przypadku obrazu francuskiego), również z otwartą książką, tym razem z lewej strony obrazu. Archanioł, również w bardzo bogatych szatach, z barwnymi skrzydłami przyklęka przed Maryją, trzymając w ręku szarfę z napisem. Ponad nimi, prawie nad głową anioła (identycznie jak w obrazie zagórskim) umieszczona została postać (popiersie) Boga Ojca. Posadzka również ułożona jest w formie dwubarwnych kwadratów. Obraz zagórski bogatszy jest o inne elementy ikonograficzne (aniołki podtrzymujące koronę, postać pazia).

źródło i więcej informacji o dziejach kultu Cudownego Obrazu Zwiastowania: http://www.parafia-zagorz.pl/cudowny_obraz.html

W nocy 22 marca 2022 roku odszedł do Domu Ojca Ksiądz Arcybiskup senior Edmund Piszcz. Zmarł w 93. roku życia. Informacje o pogrzebie zostaną podane w późniejszym terminie.

Urodził się 17 listopada 1929 roku w Bydgoszczy. Wyświęcony na kapłana 10 maja 1956 roku. Prekonizowany na biskupa tytularnego Aurusulum i mianowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej 3 kwietnia 1982 roku.

Konsekrowany na biskupa 20 maja 1982 roku. Mianowany Administratorem Apostolskim sede plena Diecezji Warmińskiej 11 listopada 1985 roku. Objął kanonicznie rządy Diecezją Warmińską 30 listopada 1985 roku we Fromborku. Od 22 października 1988 roku Biskup Warmiński. Od 25 marca 1992 roku do 30 maja 2006 roku Arcybiskup Metropolita Warmiński.

Jako zawołanie biskupie obrał słowa: DILIGIMUS OPERE ET VERITATE (Miłujmy czynem i prawdą).

Urodził się 17 listopada 1929 r. w Bydgoszczy. Liceum ogólnokształcące ukończył w 1950 r. w Olsztynie i po uzyskaniu matury wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Chełmińskiej w Pelplinie. Święcenia kapłańskie przyjął 10 maja 1956 r. Po święceniach pracował jako wikariusz przy katedrze w Pelplinie.

W 1958 r. rozpoczął studia z historii Kościoła w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał stopień doktora na podstawie pracy: „Geneza i przebieg toruńskiego Colloquium Charitativum za Władysława IV w 1645 roku”.

Po powrocie z Lublina został wykładowcą historii Kościoła oraz języków łacińskiego i niemieckiego w pelplińskim seminarium, dyrektorem miejscowego Archiwum Diecezjalnego, a dwa lata później prefektem w seminarium.

3 kwietnia 1982 r. św. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym chełmińskim. Sakrę biskupią przyjął 20 maja 1982 r. z rąk abp. Józefa Glempa. Jego zawołaniem biskupim były słowa zaczerpnięte z listu św. Jana: „Miłujmy czynem i prawdą”.

28 listopada 1985 r. został administratorem apostolskiego sede plena diecezji warmińskiej, a od 22 października 1988 r. pełnił urząd biskupa warmińskiego. Po reformie administracyjnej Kościoła w Polsce w 1992 r. papież mianował go pierwszym arcybiskupem metropolitą warmińskim.

W Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcje jako przewodniczący Rady ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek oraz Zespołu ds. Kontaktów z Kościołem Ewangelicko-Augsburskim, członek Zespołów ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną oraz ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec. W latach 1983-1995 był przewodniczącym Komisji Episkopatu Polski ds. Misji. Zasiadał w Radzie Głównej Konferencji Episkopatu Polski, a w latach 1989-1994 watykańskiej Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów.

Podczas jego posługi pasterskiej na Warmii został wybudowany nowy gmach seminarium „Hosianum” w Olsztynie. Przygotował pielgrzymkę św. Jana Pawła II w 1991 r. oraz odpowiadał za reorganizację struktur kościelnych po utworzeniu metropolii warmińskiej.

Powołał do istnienia wiele instytucji m.in. domy samotnej matki, Archidiecezjalne Centrum Charytatywne im. Jana Pawła II „Caritas” w Olsztynie, przedszkole diecezjalne.

Podjął starania, by pięć świątyń warmińskich otrzymało od Stolicy Apostolskiej godność bazyliki mniejszej. Ustanowił wiele sanktuariów diecezjalnych.

W 2006 r. przeszedł na emeryturę. Do ostatnich dni swojego życia był aktywny duszpastersko.

Kuria Archidiecezji Warmińskiej

źródło: https://episkopat.pl/zmarl-arcybiskup-senior-edmund-piszcz/

P.T. Drodzy Przewodnicy turystyczni, Piloci wycieczek, Organizatorzy turystyki i wszyscy zainteresowani.

Duszpasterstwo Turystyczne Archidiecezji Przemyskiej uprzejmie informuje, że zbliża się termin wygaśnięcia uprawnień do oprowadzania po obiektach sakralnych (30 kwietnia 2022 r.)

Podczas XXXVIII Ogólnopolskiej Pielgrzymki Przewodników Turystycznych na Jasną Górę w dniach 12-13 marca 2022 r. odbyło się spotkanie Księży Duszpasterzy Turystyki z Ks. Biskupem Krzysztofem Zadarko – delegatem Episkopatu Polski do spraw ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek, Ks. Arturem Świeżym – Krajowym Duszpasterzem Turystyki oraz Ks. Prof. dr hab. Maciejem Ostrowskim – Sekretarzem.

Ks. Biskup Krzysztof Zadarko jednoznacznie podkreślił konieczność kontynuowania szkoleń na uzyskanie licencji do oprowadzania po obiektach sakralnych.

Od ubiegłego roku pojawiły się nowe wyzwania w tej dziedzinie którym trzeba sprostać dla samych przewodników, oprowadzanych grup i obiektów sakralnych.

Wobec niezwykle napiętej sytuacji wojennej na Ukrainie (niektórzy Przewodnicy są bezpośrednio zaangażowani w pomoc uchodźcom), a nadto wobec zaplanowanych wcześniej w niektórych środowiskach różnych szkoleń przed nowym sezonem, rosnących kosztów przejazdów itp. pozostaje, wzorem ubiegłego roku, jedyna możliwość przeprowadzenia dla wszystkich Przewodników i Osób zainteresowanych szkolenia na uzyskanie lub na przedłużenie uprawnień do prowadzania po obiektach sakralnych w formie szkolenia ON-LINE w sobotę 2 kwietnia 2022 r. o godz. 10:00 – I grupa oraz o godz. 12:00 – II grupa.

PROŚBĘ O ZAŁĄCZNIKI PROSZĘ WYSŁAĆ NA ADRES E_MAIL turystyka@przemyska.pl

1. Warunkiem wzięcia udziału w szkoleniu w celu uzyskania lub przedłużenia licencji do oprowadzania po obiektach sakralnych jest wysłanie drogą elektroniczną uzupełnionej karty zgłoszenia na szkolenie oraz – po zapoznaniu się z klauzulą informacyjną – wyrażenie w formie e-mail zgody na przetwarzanie Pana/Pani danych osobowych. Wzór zgody oraz klauzulę informacyjną przesyłam w załączniku.
2. W e-mail zwrotnym na adres turystyka@przemyska.pl z tematem INDYWIDUALNIE proszę przesłać:

1) kartę zgłoszenia ze zgodą na przetwarzanie danych osobowych.

2) formułę e-mail zwrotnego „Czcigodny Księże, po zapoznaniu się…”

3) skan zdjęcia legitymacyjnego (osoby biorące udział w szkoleniu po raz pierwszy).

3. ZGŁOSZENIA SĄ PRZYJMOWANE DO PRZYJMOWANE DO ŚRODY 30 MARCA 2022 R.
4. Uczestnikom szkolenia, którzy prześlą Kartę zgłoszenia, podpisaną Zgodę na przetwarzanie danych osobowych i e-mail zwrotny z odpowiednią treścią zostanie odesłany link do szkolenia i szczegóły instalacji ZOOM.
5. Ze względu na ograniczenia bezpłatnego pakietu w ZOOM w jednej turze szkolenia może brać udział 100 uczestników i szkolenie odbędzie się w 2 częściach po 40 minut.

z modlitwą i przewodnickim pozdrowieniem

Ks. Piotr Bartnik

Duszpasterstwo Turystyczne Archidiecezji Przemyskiej

24 marca 2022 r. – modlitwa z Abp. Adamem Szalem – Metropolitą Przemyskim, o rychłą beatyfikację Sług Bożych Rodziny Ulmów