21 lutego – Międzynarodowy Dzień Przewodnika Turystycznego

Drodzy Przewodnicy Turystyczni!

W kontekście tego tekstu zamieszczonego w ostatnim numerze tygodnika katolickiego „NIEDZIELA” życzymy by właśnie tak każda i każdy z Was realizował i przeżywał swoją pasję, pracę i powołanie i wnosił we wspólnotę Waszych grup turystyczno-pielgrzymkowych wolę pięknego i twórczego życia oraz Bożą radość.

Przy okazji zapraszamy Was do udziału w XXXIX Ogólnopolskiej Pielgrzymce Przewodników i Turystów na Jasną Górę w dniach 9-10 marca 2024 r. W tym roku organizuje ją Warszawski Oddział Przewodników PTTK.

Uczestnictwo w Pielgrzymce na Jasną Górę będzie też okazją do uzyskania lub przedłużenia Licencji do oprowadzania po obiektach sakralnych.

DO ZOBACZENIA!
W imieniu Duszpasterstwa Turystycznego Archidiecezji Przemyskiej
ks. Kazimierz Bełch i ks. Piotr Bartnik

25 grudnia – Uroczystość Narodzenia Pana Jezusa

Szopka Bożonarodzeniowa w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie

Uroczystość Bożego Narodzenia ma swoją OKTAWĘ, co oznacza świętowanie, przeżywanie tajemnicy narodzenia Pana Jezusa przez 8 dni.

Oktawa uroczystości Narodzenia Pańskiego w obecnej formie kształtowała się przez wiele wieków. Pierwsze świadectwa o świętowaniu oktawy Bożego Narodzenia pochodzą z VI wieku, chociaż poszczególne święta znane były już wcześniej. Najstarszym z nich była uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, obchodzona 1 stycznia, czyli na początku nowego roku kalendarzowego. W starożytnym Rzymie był to dzień pogańskiego święta, podczas którego witano nowy rok. Pogańskie świętowanie naznaczone było nieograniczoną rozwiązłością moralną i dlatego chrześcijanie na początku w tym dniu celebrowali liturgie pokutne i obchodzili dzień postu. W liturgii rzymskiej dzień ten dedykowano Maryi jako Matce Boga. Wzorowano się tutaj na liturgiach Kościoła Wschodniego, który dzień po Bożym Narodzeniu świętował tak zwane „gratulacje Matce Bożej”. W późniejszych wiekach 1 stycznia obchodzono święto obrzezania Jezusa. Odnowiony po Soborze Watykańskim II kalendarz rzymski przywrócił uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Teksty modlitw mszalnych ukazują Maryję jako Matkę Chrystusa i Kościoła, a Ewangelia mówi o obrzezaniu i nadaniu imienia Jezusowi. więcej…

24 grudnia – Wigilia Uroczystości Narodzenia Pana Jezusa

JAK ŚWIĘTOWAĆ WIGILIĘ BOŻEGO NARODZENIA?

Na wigilijnym stole ustawiamy krzyż i świecę. Kładziemy Pismo Święte oraz opłatki. Tradycja zachęca, aby zostawić jedno miejsce wolne. Symbolizuje ono pamięć o osobach samotnych, bezdomnych, także zmarłych, lub tych, z którymi nie możemy być razem na wigilijnej wieczerzy.

Zapalenie świecy rozpoczyna domową modlitwę. Najważniejszym momentem jest odczytanie Ewangelii o Bożym Narodzeniu. Powinien to zrobić ojciec lub inny reprezentant rodziny. Potem warto pomodlić się za innych, tak jak to robimy w czasie Mszy Świętej w tzw. Modlitwie powszechnej. Później następuje łamanie opłatkiem i wypowiadanie życzeń. Przed samym posiłkiem odmówmy modlitwę błogosławieństwa potraw. A po kolacji nie zapomnijmy o śpiewie kolęd.

1 listopada – Uroczystość Wszystkich Świętych

ŚWIĘTYMI BĄDŹCIE, BO JA JESTEM ŚWIĘTY

Warto poczytać książeczkę O NAŚLADOWANIU JEZUSA CHRYSTUSA KSIĄG CZWORO Tomasza A Kempis.

1 listopada w Kościele Katolickim wspominani są wszyscy ludzie, którzy doszli do świętości, szczególnie zwracając uwagę na świętych, którzy wiedli święte życie w codzienności i nie zostali kanonizowani.

Uroczystość Wszystkich Świętych przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości „Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty”. Każdy, ochrzczony może być zbawiony i osiągnąć chwałę nieba w swoim powołaniu – w życiu konsekrowanym, w kapłaństwie, w małżeństwie, w stanie wolnym. Świętość jest nieustanną współpracą z Łaską Bożą, jest pełnią człowieczeństwa, jest miłością, oddaniem, poświęceniem, pracowitości i modlitwą. Każdy jest przez Pana Boga wybrany, każdy może odkryć tą najlepszą z dróg, którą Pan Bóg chce doprowadzić ciebie i mnie do świętości. Droga do świętości nie jest łatwa, często prowadzi przez Krzyż i wyrzeczenia „Łaską jesteście zbawienie”. Jesteśmy odkupieni przez ofiarę – mękę i śmierć Pana Jezusa „Kto spożywa Ciało Moje i Krew Moją pije trwa we Mnie, a Ja w nim”.

W ciągu roku niemal każdego dnia przypada wspomnienie jednego lub kilku świętych znanych z imienia. Wiele osób doszło jednak do świętości w codzienności.  

W wyznaniu wiary mówimy „wierzę w świętych obcowanie” – WIERZĘ? i czy tylko wypowiadam te słowa? Czy modlę się przez wstawiennictwo swojego świętego Patrona albo innego świętego? Czy znam życiorys tych świętych? Zgodnie z liturgią Kościoła katolickiego obchodzona jest też wigilia uroczystości Wszystkich Świętych.

Uroczystość Wszystkich Świętych jest obchodzona w Kościele katolickim od IX wieku i wywodzi się z tradycji oddawania czci męczennikom, którzy w pierwszych wiekach chrześcijaństwa poświęcili swoje życie dla wiary, a których nie wspomniano ani w martyrologiach miejscowych, ani w kanonie Mszy Świętej.

Ujrzymy Boga takim, jaki jest

Najmilsi:
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy.
Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy.
Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim jaki jest.
Każdy zaś, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się podobnie jak On jest święty.
(1 J 3, 1-3)

CHRZEŚCIJANSKIE SPOSOBY POMOCY ZMARŁYM

1. Ofiarowanie Mszy Świętej, najlepiej z przejęciem Komunii Świętej.

2. Ofiarowanie odpustów.

3. Różne rodzaje modlitwy: Różaniec, Koronka do Miłosierdzia Bożego, Litanie, itp.

4. Ofiarowanie cierpień i dobrych uczynków.

5. Naśladowanie dobrych cech zmarłych.

6. Roztropna troska o estetykę grobu.

Nadmiar zniczy i kwiatów niczego zmarłym nie daje. Pomagajmy zmarłym na sposób teologiczny, ekologiczny, ekonomiczny i estetyczny. Nie dopuśćmy, by na grobach bliskich nam osób na drugi dzień pozostało wielkie śmietnisko.

OFIAROWANIE ODPUSTÓW

Każdego dnia od 1 do 8 listopada można dostąpić odpustu zupełnego dla zmarłych za nawiedzenie cmentarza i równoczesne zmówienie modlitwy w intencji zmarłych.

Odpust zupełny jest to darowanie człowiekowi przez Boga wszystkich kar doczesnych, należnych za grzechy odpuszczone już co do winy w sakramencie pokuty. Kto uzyska odpust zupełny dla siebie uniknie kar czyśćcowych. Kto uzyska odpust zupełny za zmarłych – ratuje dusze z czyśćca.

WARUNKI UZYSKANIA ODPUSTU

Wykluczyć wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego (dyspozycja).

Wykonać czynności obdarzone odpustem.

Wypełnić trzy warunki:

1. Spowiedź sakramentalna lub bycie w stanie łaski uświęcającej.

2. Przyjęcie Komunii Świętej.

3. Odmówienie modlitwy w intencjach Ojca Świętego (Wierzę w Boga…, Ojcze nasz…).

INTENCJA OJCA ŚWIĘTEGO NA LISTOPAD 2023:

Jeżeli jest brak pełnej dyspozycji wykluczenia upodobania do jakiegokolwiek grzechu, odpust będzie tylko cząstkowy.