Patron Roku Liturgicznego 2022-2023 w Archidiecezji Przemyskiej

MÓDLMY SIĘ, ABY ŚWIĘTY ANDRZEJ BOBOLA ZOSTAŁ OGŁOSZONY GŁÓWNYM PATRONEM POLSKI razem ze św. Wojciechem oraz św. Stanisławem Biskupem i Męczennikiem

ŚW. ANDRZEJ BOBOLA – MĘCZENNIK, PATRON POLSKI, PATON NA TRUDNE CZASY

Andrzej Bobola urodził się w 1591 roku w miejscowości Strachocina pod Sanokiem. Pochodził ze średnio zamożnej szlachty, ród, z którego się wywodził, należał do najstarszych w Polsce. Podjął nauki w szkole prowadzonej przez jezuitów. Po zakończeniu gimnazjum w Braniewie, mając ukończone dwadzieścia lat życia zdecydował się przenieść do Wilna, by wstąpić do tamtejszego nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. Natomiast według źródeł, śluby zakonne złożył pod koniec lipca 1613 roku. W Wilnie jednak pozostał. W latach 1613-1622 studiował tam teologię i filozofię w Akademii Wileńskiej. Miał z uwagi na to dwuletnią przerwę, wymaganą by odbyć praktyki pedagogiczne w szkołach jezuickich, co miało miejsce najpierw w Braniewie, a następnie w Pułtusku. Święcenia kapłańskie otrzymał 12 marca 1622 roku. Natomiast w kościele Świętego Kazimierza w Wilnie 2 czerwca roku 1630 złożył profesję czterech ślubów zakonnych.

Pracował jako kaznodzieja, spowiednik, wychowawca młodzieży w Wilnie, Połocku, Warszawie, Łomży Pińsku. Podejmował szczególne wysiłki na rzecz pojednania prawosławnych z katolikami. O Jego gorliwości mówi nadane mu określenie „łowca dusz” albo „duszochwat”.

Św. Andrzej Bobola zginął w Janowie Poleskim 16 maja 1657 roku, bowiem dostał się w ręce Kozaków, którzy najechali tereny gdzie przebywał. Był ich politycznym wrogiem, który nawracał ludność prawosławną na katolicyzm. Źródła mówią, że wpierw pojmano kapłana, następnie zdarto z niego suknię kapłańską, a na pół obnażonego Kozacy zaprowadzili pod płot. Przywiązanego do słupa Bobolę bito nahajami, z zamiarem, by duchowny katolicki wyrzekł się swej wiary. Następnie ubrano mu na głowę atrapę korony cierniowej wybijając przy tym zęby. Był z kolei poddany zdzieraniu paznokci i ciągnięciu przez dwa konie. Wykuto mu oko i oszpecono szablami, zdzierając skórę z jednej ręki. Później przypalano go ogniem w rzeźni miejskiej, by kończyć obdzieraniem ciała i obcinaniem nosa, uszu i warg. Na koniec Kozacy posypali rany sieczką oraz wyrwali język, ponieważ głośno wzywał na pomoc osoby święte. Umarł powieszony do góry nogami na skutek podcięcia gardła. Wszystko miało trwać według przekazów dwie godziny.

Relikwie Świętego odbyły szczególną wędrówkę w wyniku wydarzeń historycznych. Z Pińska, przez Połock, Moskwę (1917), Rzym, przybyły w 1938 roku do Warszawy. Tutaj dzieliły losy wojenne Starówki. Od 1945 spoczywają w kościele pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej. Święty jest patronem archidiecezji białostockiej, warmińskiej, diecezji: drohiczyńskiej, łomżyńskiej, pińskiej, płockiej oraz kolejarzy.

Święty Andrzej Bobola jest patronem Akcji Katolickiej. Kult Świętego rozwija się w Sanktuariach Jemu poświęconych w Strachocinie k. Sanoka i w Warszawie.

W ikonografii św. Andrzej Bobola przedstawiany jest w stroju jezuity z szablami wbitymi w jego kark i prawą rękę, lub jako wędrowiec.

16 maja – święto św. Andrzeja Boboli, kapłana i męczennika

PRZEZ WSTAWIENNICTWO ŚW. ANDRZEJA BOBOLI PROŚMY BOGA OJCA WSZECHMOGĄCEGO

LITANIA DO ŚW. ANDRZEJA BOBOLI

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Andrzeju Bobolo, módl się za nami.
Święty Andrzeju, wierny naśladowco Dobrego Pasterza,
Święty Andrzeju, czcicielu Niepokalanie Poczętej Maryi Panny,
Święty Andrzeju, duchowy synu świętego Ignacego Loyoli,
Święty Andrzeju, napełniony Duchem Bożym,
Święty Andrzeju, miłujący Boga i bliźniego aż do oddania swego życia,
Święty Andrzeju, w życiu codziennym oddany Bogu i bliźnim,
Święty Andrzeju, zjednoczony z Bogiem przez nieustanną modlitwę,
Święty Andrzeju, wzorze doskonałości chrześcijańskiej,
Święty Andrzeju, Apostole Polesia,
Święty Andrzeju, powołany przez Boga do jednoczenia rozdzielonych braci,
Święty Andrzeju, gorliwy nauczycielu dzieci i ludzi religijnie zaniedbanych,
Święty Andrzeju, niezachwiany w wierze mimo gróźb i tortur,
Święty Andrzeju, wytrwały w największych cierpieniach
Święty Andrzeju, męczenniku za jedność chrześcijan,
Święty Andrzeju, męczenniku i apostole,
Święty Andrzeju, apostołujący nawet po śmierci wędrówką umęczonego ciała,
Święty Andrzeju, wsławiony przez Boga wielkimi cudami,
Święty Andrzeju, chlubo naszej Ojczyzny,
Święty Andrzeju, wielki orędowniku Polski,
Święty Andrzeju, proroku zmartwychwstania Polski po trzecim rozbiorze,
Święty Andrzeju, prawdziwy towarzyszu Jezusa,
Abyśmy wszyscy chrześcijanie stanowili jedno, uproś nam u Boga!
Abyśmy nigdy nie odstąpili od naszej wiary, uproś nam u Boga!
Abyśmy żadnego grzechu ciężkiego nie popełnili, uproś nam u Boga!
Abyśmy za popełnione grzechy szczerą pokutę czynili, uproś nam u Boga!
Abyśmy dla zbawienia naszej duszy gorliwie z łaską Bożą współpracowali, uproś nam u Boga!
Abyśmy Bogu wiernie służyli, uproś nam u Boga!
Abyśmy Najświętszą Maryję Pannę jako Matkę miłowali, uproś nam u Boga!
Abyśmy byli wytrwali w znoszeniu wszelkich przeciwności, uproś nam u Boga!
Abyśmy z Tobą nieustannie Bogu chwałę oddawali, uproś nam u Boga!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.


K. Módl się za nami święty Andrzeju.

W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:

Boże, Ty przez śmierć Twojego Syna chciałeś zgromadzić swoje rozproszone dzieci, spraw, abyśmy gorliwie współ­pracowali z dziełem Chrystusa, za które oddał życie święty Andrzej, męczennik. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

WSZYSCY ŚWIĘCI I ŚWIĘTE BOŻE – MÓDLCIE SIĘ ZA NAMI

Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie

Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie

Przemyśl – Tuligłowy

Drugi etap tegorocznego niedzielnego pielgrzymowania odbędzie się w dniu 14 maja. Rozpocznie się Mszą św. o godz. 7.00 w przemyskiej bazylice archikatedralnej. Z centrum Przemyśla szlak jakubowy wiedzie na Winną Górę, przechodzi obok pozostałości XIX Fortu pierścienia wewnętrznego Winna Góra. Nieco dalej, obok kościoła pw. św. Józefa Sebastiana Pelczara, znajduje się obelisk Pax Vobis z wyrytym nań wezwaniem do pamięci i modlitwy za poległych ze wszystkich narodów, którzy na tej ziemi podczas licznych wojen, zwłaszcza walk o Twierdzę Przemyśl 1914/1915, oddali swoje życie. Dalej szlak biegnie drogą grzbietową przez Lipowicę obok pozostałości XVIII Fortu pierścienia wewnętrznego, a następnie, przed Ujkowicami, obok Fortu IX Brunner, wchodzącego w skład pierścienia zewnętrznego Twierdzy. Przez Ujkowice szlak jakubowy prowadzi polną drogą do prawosławnego monasteru na przeciwległym końcu tejże wsi. Potem przez las przedziera się do wsi Maćkowice, a przez następny las do Woli Rokietnickiej, skąd do bliskich już Tuligłów można dojść różnymi ścieżkami. W Tuligłowach, w dolnej części wsi, zachowały się obwarowania obronne z XVII wieku, na których w ostatnich latach ustawiono wysoki krzyż, a przy pielgrzymim szlaku  postawiono dużą figurę św. Jakuba Apostoła. Na tuligłowskich  polach nadal pojawiają się nowe krzyże i i pomniki.  

Tuligłowy jednak najbardziej są znane jako sanktuarium Matki Bożej Niepokalanej.  Cudowny obraz Najświętszej Maryi Panny według tradycji przynieśli do Tuligłów w drugiej połowie XIV wieku mieszkańcy Podola ze wsi Kudrenice, którzy uciekając przed Tatarami aż tutaj, w tym małym jarze między pagórkami, „przytulili” swoje głowy i zostali na stałe. Stąd wywodzi się nazwa zaludnionej przez nich wsi. Omodlony obraz, który przynieśli z sobą, zawiesili na topoli i tam schodzili się na wspólne nabożeństwa. Na miejscu tej topoli dziedzic Rudołowic i Tuligłów, Mikołaj Mzurowski, w 1393 r. ufundował pierwszy drewniany kościół i w nim, w głównym ołtarzu, umieszczono obraz Matki Bożej Niepokalanej, przy którym modlący się ludzie doznawali szczególnych łask. Gdy w 1624 r. pierwszy kościół został zniszczony przez Tatarów, niezwłocznie przystąpiono do budowy nowego, obszerniejszego drewnianego kościoła, którą ukończono w 1629 r. W XVIII wieku rozwijający się kult Matki Bożej i coraz większy napływ pielgrzymów spowodowały konieczność budowy kolejnej, większej świątyni. Nowy, murowany kościół wraz z przylegającym klasztorkiem, który stoi do dziś, ukończono w 1770 r. Staranie o koronację łaskami słynącego obrazu Matki Bożej rozpoczął biskup Wacław Sierakowski w 1744 r. Dokonał jej jednak dopiero biskup Józef Sebastian Pelczar w 1909 r. Na koronację przybyło prawie sto tysięcy pielgrzymów. W 2009 r. uroczyście obchodzono stulecie koronacji.   

Maryja w cudownym wizerunku Tuligłowskim przez sześć wieków i nadal rozlewa na swych czcicieli wiele łask, chroniąc ich w niebezpieczeństwach i wskazując drogę do swego Syna, Jezusa Chrystusa.

 Duszpasterstwo w Tuligłowach aktualnie prowadzą księża ze Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła, zwani popularnie michalitami.  Zgromadzenie to założył ks. Bronisław Markiewicz w Miejscu Piastowym. Obecnie prowadzą oni na Podkarpaciu duszpasterstwo także w kilku innych parafiach.  Obok Zgromadzenia Księży ks. Markiewicz założył również Zgromadzenie Sióstr. Charyzmat obydwóch Zgromadzeń  wyraża się w dwóch hasłach: „Któż jak Bóg?! oraz „Powściągliwość i praca”. Zgromadzenia te otrzymały aprobatę kościelną dopiero po śmierci ich założyciela: męskie 29 września 1921 r., żeńskie 2 sierpnia 1928 r. Ich centrala obecnie znajduje się w pobliżu Warszawy.                                                             

ks. Kazimierz Bełch

Nie są to zdjęcia majowe, ani z wędrówki Duszpasterstwa Turystycznego Archidiecezji Przemyskiej, lecz zdjęcia z wyjazdu indywidualnego miesiąc później. Pokazują tylko zalążek piękna Polany i okolic. A Jaskinia w Rosolinie pozostaje dla mnie nie odkryta.

Medyka – Przemyśl

Warto pamiętać, że typowe pielgrzymowanie Drogami św. Jakuba ma charakter indywidualny i odbywa się samotnie lub w kilkuosobowych grupkach; można je rozpoczynać i kończyć w dowolnym czasie i miejscu. Obok niego Bractwo św. Jakuba w Przeworsku organizuje w wybrane niedziele wspólne przejścia określonych odcinków trasy, zwane niedzielnym pielgrzymowaniem. Na Podkarpaciu zainicjowano je w 2012 roku. Od tej pory jest ono corocznie realizowane. Obejmuje się nim całą podkarpacką trasę św. Jakuba, od Medyki lub od Korczowej  – do Pilzna. Trasa ta jest podzielona na dziewięć dziennych etapów.

Ich przebieg w bieżącym, tj. 2023 roku, będzie następujący:

etap I – z Medyki do Przemyśla 16 kwietnia;

etap II – z Przemyśla do Tuligłów 14 maja;

etap III – z Tuligłów do Jarosławia 11czerwca;

etap IV – z Jarosławia do Przeworska 25 czerwca;

etap V – z Przeworska do Krzemienicy 23 lipca;

etap VI – z Krzemienicy do Rzeszowa 6 sierpnia;

etap VII – z Rzeszowa do Góry Ropczyckiej 27 sierpnia;

etap VIII – z Góry Ropczyckiej do Zawady 10 września,

etap IX – z Zawady do Pilzna 8 października.

Pielgrzymując Podkarpacką Drogą Jakubową, dołóżmy starań, aby stała się ona dla nas w wymiarze duchowym drogą najpiękniejszą, jednoczącą nas z Bogiem i pełną radosnych przeżyć. Piękno tej drogi rozjaśniają liczne na niej sanktuaria maryjne, w których możemy przeżyć spotkanie z Matką Jezusa i naszą duchową Matką. Obok sanktuariów znajdują się tam kapliczki i krzyże przydrożne, a także wiele zabytków naszych narodowych dziejów i kultury, które mogą nas duchowo ubogacić.   

Przed nami pierwszy etap niedzielnego pielgrzymowania. Rozpocznie się on Mszą św. w kościele parafialnym w Medyce, dnia 16 kwietnia, o godz. 7.30. W tymże kościele są przechowywane i czczone relikwie św. Jakuba Apostoła. Po ich uczczeniu pielgrzymi wyruszą w drogę.  Droga św. Jakuba w Medyce rozpoczyna się na przejściu granicznym, biegnie dalej przez wieś, a po przekroczeniu głównej szosy łączącej Przemyśl z przejściem granicznym – wchodzi na Szlak Forteczny zewnętrznego pierścienia Twierdzy Przemyśl. Przechodzi obok fortu XV Borek i fortu I Salis Soglio. Na terenie miasta Przemyśla szlak jakubowy prowadzi m.in. koło Zespołu Cmentarzy Wojennych Twierdzy Przemyśl, a następnie przez Kopiec Tatarski i wzgórze Zniesienie, gdzie znajdują się XIX-wieczne szańce i Fort XVI Zniesienie, należący do wewnętrznego pierścienia fortów, a także obok postawionego tam kilkanaście lat temu Krzyża Zawierzenia Miasta Bożemu Miłosierdziu. Dalej znajdują się urządzenia sportowo-rekreacyjne.

Ze Zniesienia Droga św. Jakuba schodzi w dół do ulicy Katedralnej, przy której wznosi się rzymskokatolicka bazylika archikatedralna pw. Wniebowzięcia NMP i św. Jana Chrzciciela. Świątynia ta, budowana w latach 1460-1571, konsekrowana w 1743 r., jest sanktuarium maryjnym. Znajduje się w niej wykonana z alabastru, przy końcu XV wieku, cudowna figura Matki Bożej Jackowej z Dzieciątkiem, koronowana w 1766 roku. W katedrze znajdują się także relikwie św. Jana Pawła II, św. Józefa Sebastiana Pelczara i błogosławionego Jana Balickiego.

Szlak jakubowy prowadzi dalej do katedry obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, a  następnie przechodzi ul. Asnyka obok kościoła oo. Franciszkanów. Kościół ten jest również sanktuarium maryjnym. Znajduje się w nim cudowny obraz Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, koronowany w 1777 roku. Od kościoła Franciszkanów szlak jakubowy wchodzi na Rynek Miejski, gdzie dołącza odcinek szlaku jakubowego z Korczowej.

Zbliżając się Drogą Jakubową do Przemyśla, warto uświadomić sobie, że to miasto jest stolicą dwóch diecezji: rzymskokatolickiej i grekokatolickiej. Dlatego tutaj są dwa kościoły katedralne, przy których rezydują biskupi odpowiednich obrządków.

ks. Kazimierz Bełch

Lesko (kościół) – Średnia Wieś (drewniany kościół) – Polańczyk (sanktuarium) – Górzanka (kościół) – Komańcza (cerkiew prawosławna) – Turzańsk (cerkiew UNESCO) – Szczawne (cerkiew)