Przed nami jeszcze pielgrzymowanie szlakiem św. Jakuba VIA REGIA 12 września z Góry Ropczyckiej do Zawady i 10 października z Zawady do Pilzna.
Program wyjścia 12 września we wcześniejszych wiadomościach.
Zakończenie letniego sezonu turystycznego
Letni sezon turystyczny dobiega końca. Dni są coraz krótsze i chłodniejsze. Kończy się roczny cykl w świecie przyrody. Minęła roześmiana wiosna i upalne lato, nadchodzi czas przygotowania się do zimy. Fakt ten może doprowadzić do melancholii i zniechęcenia. Dlatego warto spojrzeć na umykające miesiące roku z innej strony: zobaczyć liczne Boże dary w przyrodzie, zwłaszcza uginające się pod ciężarem owoców konary drzew w naszych ogrodach.
Na co dzień z satysfakcją doświadczamy hojności przyrody, która nas żywi i pielęgnuje. Nasze ciała są jej cząstką. Przywykliśmy korzystać z owoców ziemi pełną garścią, bez ograniczeń, nie bacząc na potrzeby innych ludzi i przyszłych pokoleń, a ponadto bezmyślnie niszcząc wiele jej bogactw i uroków. Dlatego św. Jan Paweł II zachęca nas, wędrowców, do tzw. ekoturystyki, czyli wędrówek „w formach odznaczających się większym szacunkiem dla środowiska, większym umiarkowaniem pod względem korzystania z bogactw naturalnych i większą odpowiedzialnością za kultury lokalne” (Orędzie Jana Pawła II na XXIII Światowy Dzień Turystyki 2002 r.). Papież podkreśla, że przyczyną degradacji środowiska naturalnego jest kryzys wartości moralnych: „Często górę bierze niepohamowana żądza gromadzenia bogactw, która nie pozwala usłyszeć alarmującego wołania całych narodów żyjących w nędzy (…) egoistyczne zabieganie o własny dobrobyt prowadzi do ignorowania słusznych oczekiwań pokoleń współczesnych i przyszłych. Prawda jest taka, że gdy człowiek oddala się od planów Boga dotyczących świata stworzonego, bardzo często zapomina o braciach i traci szacunek dla przyrody” (tamże). Dlatego sięgając do głębszych źródeł tej sytuacji, trzeba przeciwstawić się kryzysowi moralnemu.
„Trzeba nauczyć się patrzeć na świat stworzony oczyma czystymi i pełnymi zdumienia” (tamże). Poznanie z bliska wielu delikatnych aspektów przyrody pozwoli nam uświadomić sobie pilną potrzebę jej ochrony, zwłaszcza zrezygnowania z niezrównoważonego korzystania z bogactw naturalnych, na co zwracają uwagę także następni papieże: Benedykt XVI i Franciszek. Ten ostatni wysuwa szereg konkretnych postulatów, m.in.: zmianę stylu życia polegającą na odrzuceniu postaw i działań konsumpcjonistycznych, wychowywania do przymierza między ludzkością a środowiskiem, kontemplowanie tworów przyrody jako odbicia Boga-Stwórcy, kształtowanie duchowości przenikniętej radością i pokojem (por. Enc. „Laudato si”, rozdz. VI).
Zachęcając do ochrony środowiska naturalnego, Papieże wyjaśniają, że przyrody nie można stawiać na równi z człowiekiem, jak to czynią niektóre ekocentryczne ruchy ekologiczne. Nie można też jej ochrony traktować jako celu samego w sobie. Przyroda jest dla człowieka. Toteż celem jej ochrony jest zawsze człowiek, a ściślej, dobro obecnych i przyszłych pokoleń. Przyroda bowiem została dana przez Stwórcę ludziom do używania w słusznych rozmiarach, ale też do jej zachowywania, chronienia i udoskonalania. Mamy więc wobec przyrody prawa i obowiązki.
Skuteczną motywację do troski o środowisko naturalne czerpią ludzie z wiary religijnej. Dlatego Papieże swoje apele o ochronę środowiska kierują szczególnie do nas, chrześcijan. Podejmijmy ich wezwania.
Intensywne życie przyrody cieszy, ale jest również dla nas wyzwaniem, by żyć intensywnie i twórczo, by spotęgować swoje życie, być kreatywnym. Bo w twórczości zaspokaja człowiek wewnętrzne aspiracje swej natury. Twórczość jest źródłem głębokiej wewnętrznej radości.
Swoistą formą twórczości jest umiejętnie realizowana turystyka. Dlatego źródłem radości niech nam nadal będą wędrówki, także te późnojesienne i zimowe, spontanicznie organizowane w małych rodzinnych czy przyjacielskich grupach. Warto także włączać się w większe grupy organizowane przez różne instytucje.
Kończący się sezon był darem Bożym dla nas wszystkich. Stwarzał możliwości radosnego i twórczego spędzania czasu wolnego, a w konsekwencji rozwoju fizycznego i duchowego. Dlatego należałoby Bogu, Dawcy wszelkiego dobra, złożyć dziękczynienie za każdy dzień od wczesnej wiosny do późnej jesieni.
Duszpasterstwo Turystyczne Archidiecezji Przemyskiej zaprasza na takie dziękczynne spotkanie i nabożeństwo do Mucznego w niedzielę 17 października. Będziemy tam uczestniczyć we Mszy św. o godzinie 8.50. Po modlitwie zatrzymamy się tam jakiś czas, by spożyć posiłek i skorzystać z funkcjonujących tam atrakcji turystycznych. Następnie pieszo pójdziemy do źródeł Sanu (ok. 3,5 godziny w jedną stronę). Tam nastąpi formalne zakończenie letniego sezonu turystycznego.
Dojazd do Mucznego w dniu 17 października można sobie zorganizować we własnym zakresie, albo wsiąść do busa, który wyjedzie z Przemyśla o godz. 5.15. Zgłoszenia na wyjazd busem proszę przekazywać telefonicznie na nr 728 356 441 w okresie do 12 października.
Uwagi:
- Trzeba zabrać z sobą całodzienne wyżywienie i napój oraz osłonę przed deszczem.
- Każdy pielgrzym wyrusza w drogę na własną odpowiedzialność.
Ks. Kazimierz Bełch