NIEDZIELNE PIELGRZYMOWANIE
Łańcut – Rzeszów
Szósty etap niedzielnego pielgrzymowania odbędzie się w dniu 8 sierpnia. Pielgrzymi zgromadzą się na drodze poniżej kościoła farnego w Łańcucie. Stamtąd o godz. 7.30 wyruszą do Krzemienicy.
Przy drodze schodzącej ze wzniesienia do wsi napotkają XIX-wieczną figurę św. Jakuba i studnię, zwana „studnią św. Jakuba na górce”. W samym zaś centrum Krzemienicy stoi drewniany kościół pod wezwaniem św. Jakuba, obok wolno stojąca dzwonnica i budynek dawnej kostnicy. Cały ten zabytkowy zespół jest otoczony drewnianym ogrodzeniem z bramką wejściową. W głównym ołtarzu kościoła znajduje się XVIII-wieczny obraz olejny przedstawiający św. Jakuba, patrona świątyni. Kościół ten pełnił funkcje świątyni parafialnej przez kilka wieków do roku 1975, kiedy to ukończono budowę i poświęcono nowy obszerniejszy kościół parafialny pod wezwaniem Matki Bożej Pocieszenia. Od tego czasu kościół św. Jakuba jest świątynią pomocniczą.
Jako pielgrzymi będący w drodze zatrzymamy się w tym Jakubowym Sanktuarium. Będziemy się modlić słowami litanii do św. Jakuba Starszego. W studni św. Jakuba zaopatrzymy się w czysta, zdrową wodę.
Z Krzemienicy Szlak Jakubowy prowadzi do wsi Kraczkowa, na której terenie, oprócz zabytkowego kościoła, znajduje się około 100 różnego typu kapliczek i krzyży przydrożnych, stanowiących ludowe zabytki kultury religijnej. W Kraczkowej zatrzymamy się dłużej. Będziemy tam uczestniczyć o godz. 11.00 w niedzielnej Mszy św., a następnie skorzystamy z posiłku przygotowanego nam przez gościnnych parafian.
Z Kraczkowej Droga Jakubowa wiedzie na wzgórze Marii Magdaleny, zwane potocznie Magdalenką. Stoi tam renesansowy kościół pw. św. Marii Magdaleny, zbudowany w 1713 r. Ufundował go książę Jerzy Lubomirski jako zadośćuczynienie za nieumyślne zastrzelenie człowieka. Ze wzgórza schodzimy w kierunku północno-zachodnim, do dawnej wsi Słocina, która obecnie znajduje się w granicach administracyjnych miasta Rzeszowa. Słocina słynie z kultu św. Rocha. Pierwotnie (od XVII wieku) miejscem kultu była kaplica filialna z łaskami słynącym jego wizerunkiem. Obecnie tytuł sanktuarium św. Rocha posiada kościół parafialny. Św. Roch przedstawiany jest jako pielgrzym. Od św. Rocha zmierzamy do centrum Rzeszowa, przechodzimy przez zabytkowy Rynek, następnie obok kościoła farnego, który zachował gotyckie prezbiterium z XV w. oraz barokowe nawy z XVII w., i dochodzimy do sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej w bazylice pw. Wniebowzięcia NMP przy klasztorze oo. Bernardynów.
Według kroniki klasztornej dnia 15 sierpnia 1513 r. Maryja objawiła się w Rzeszowie na gruszy w ogrodzie pobożnego mieszczanina Jakuba Ado i poleciła mu, aby na tym miejscu postawiono kościół. Najpierw wybudowano tam kaplicę i umieszczono w niej wyrzeźbioną w lipowym drzewie figurę Matki Bożej z Dzieciątkiem na ręku, a w 1531 r. – drewniany kościółek. Gdy sława cudownej figury coraz bardziej się szerzyła, kasztelan sandomierski, Mikołaj Spytek Ligęza, zaczął w 1610 r. budowę obecnego kościoła barokowego i klasztoru, które powierzył oo. Bernardynom. W świątyni, poświęconej w 1627 r., figura Maryi z Dzieciątkiem znajduje się w cudownej bocznej kaplicy. Została ona ukoronowana w 1763 r. . Ponowna koronacja odbyła się w 1898 r. Wreszcie w 250. rocznicę pierwszej koronacji, w 2013 roku, nałożono nowe korony. Widomym świadectwem istniejącego nieprzerwanie od XVI wieku kultu Matki Bożej są dwie dużych rozmiarów tablice wotywne, zawieszone w cudownej kaplicy, które na 94 obrazach wraz z odpowiednimi napisami przedstawiają łaski wyświadczone ludziom za wstawiennictwem Matki Bożej. O wiele więcej łask zanotowano w aktach klasztoru.
Więcej informacji na temat Podkarpackiej Drogi św. Jakuba można znaleźć na: http://viaregia.podkarpacie.eu
Kazimierz Bełch